Ang Kwento ng Lapis at Papel

Lapis at Papel

Kung itatanong mo kung gaano kita kamahal, sasabihin ko sa'yo..

Tulad ng pagsasama ng Lapis at Papel,
na mula sa kawalan ay nakabubuo ng napaka raming kabuluhan..
Ako ang Lapis at ikaw ang Papel!
Susulatan kita ng lahat ng
aking mga pangarap,
mga kwentong masaya at nakaiiyak,
guguhit din ako ng mga larawang makulay,
Mula doon ay magsisismula ang ating daigdig
ang buhay na pagsasaluhan natin..
Hanggat may espasyo pa ako
sa mapag-aruga mong papel.
Ngayon,
At kung sakaling magsawa ka na
at ayaw mo na kong makasama
huwag kang mag-alala,
dahan-dahan.. itutupi kita
upang maging isang eroplanong papel!
sabay paliliparin kita sa hangin
sa ilalim ng malawak na langit.

Mula sa itaas,makikita mo marahil
ang ibang mundo,
Mundong malayo noong magkasama pa tayo.
Kasama ng 'yong pagiging malaya
sa pagpili kung saan mo gustong lumapag.
Nandito lang ako at masayang
nananalangin
na sana higit pa kaysa sa akin
ang mapuntahan mo..

At kung malaglag ka sa lupa
at walang sinumang pumapansin..
dahil hindi ka na sing kisig at tayog
noong nasa taas kapang lumilipad.
Kung ang lahat ng inaasahan mong pupulot
sayo ay dinadaanan ka lang
kasabay ng paglubog at
pagsikat ng araw…
Doon, doon ako darating.. upang kunin ka
at muling ialok ang mundong
binuo ko
para sayo.
Iaaayos ko at papantayin ang
mga tupi
at nalukot mong bahagi noong
eroplano ka pa!
Ibabalik kita bilang isang papel
at ako pa rin ang lapis
na walang sawang susulat sayo
at magiging kasama mo
habangbuhay..
Pag naging totoo na ang mga
bagay
na hindi natin inaasahan,
saka mo ko tanungin kung
gaano kita kamahal...,